کهیر

"كهير"

كهير يك  مشكل پوستي شايع است و هر كسي در طول عمر خود ممكن است به آن مبتلا شود. 

كهير به صورت ضايعات قرمز يا صورتي رنگ، اندكي برجسته و متورم و خارش دار روي پوست ظاهر ميشود. ميتواند روي هر ناحيه اي از پوست بروز كند. اندازه ي آن ممكن است خيلي ريز يا خيلي بزرگ باشد، ممكن است ضايعات جدا جدا يا متصل به هم باشند. بطور معمول هر يك از ضايعات در مدت كمتر از ٢٤ ساعت از بين ميرود و ممكن است ضايعات ديگري ظاهر شوند. در صورتي كه كل ضايعات كهير در مدت كمتر از ٦ هفته بهبود يابند، كهير از نوع حاد است و اگر بيشتر از آن طول بكشد، كهير مزمن ناميده ميشود.

گاهي تورم در قسمتهاي عمقي تر پوست اتفاق مي افتد و باعث ورم در نواحي مثل لبها يا پلكها ميشود. 

"علل"

علت كهير ممكن است يك واكنش آلرژيك باشد. اين واكنش ممكن است نسبت به مواد مختلفي باشد از جمله:

١-غذا

    ميوه هايي مثل توت فرنگي، گوجه فرنگي، مركبات، موز، كيوي، آواكادو

    شير، پنير، تخم مرغ

   آجيل ها بخصوص بادام زميني

   صدف و غذاهاي دريايي

   شكلات

   سير و پياز و ادويه

   مواد افزودني به غذاها

٢- داروها: از جمله آنتي بيوتيك ها و ضد دردها 

٣- بعضي واكسن ها

٤-گزش حشرات

٥- موادي كه از راه تنفسي وارد بدن ميشوند مثل پولن گياهان، پر پرندگان، موي حيوانات، مواد ناشي از سرخ    كردن غذا يا دود سيگار

٦- تماس با بعضي مواد آلرژن مثل لاتكس

از علل ديگر كهير ميتوان موارد زير را نام برد:  

    *عفونتها: مثل سرماخوردگي ويروسي، عفونتهاي دستگاه تنفس، عفونت دندان، سينوس، دستگاه ادراري، عفونت هاي قارچي يا انگلي  

     *تماس با سرما، گرما، آب، آفتاب 

     *ورزش

     *استرس  

     *فشار روي پوست

     *خاراندن پوست

     *تماس با مواد شيميايي

     *بيماريهاي داخلي و ايمني مثل مشكلات تيروئيد، لوپوس، واسكوليت و ...

"تشخيص"

تشخيص كهير معمولا با معاينه آسان است. ولي تشخيص علت آن هميشه راحت نيست، مخصوصا در مواردي كه كهير مزمن باشد. براي تشخيص علت كهير  ممكن است  بررسي هاي تكميلي مثل آزمايش خون  انجام شود. در مواردي نمونه برداري ( بيوپسي) از پوست  براي تشخيص بيماريهايي كه ضايعاتي شبيه به كهير ايجاد ميكنند لازم ميشود. 

درمان:

در اكثر موارد كهير با داروهاي آنتي هيستامين كنترل ميشود. نسل جديد آنتي هيستامين ها خواب آور نيستند يا كمتر خواب آورند و تحمل آنها براي بيمار آسان ترست. 

در موارد كهير مزمن لازم است داروي آنتي هيستامين هر روز و به مدت طولاني ادامه يابد، حتي اگر علائم كهير برطرف شده باشد. 

در بعضي موارد كه كنترل كهير مشكل است، ممكن است پزشك متخصص پوست از داروهاي ديگري كمك بگيرد، از جمله: 

كورتيكواستروئيدها( البته با دوز و مدت زماني كه پزشك تعيين ميكند)

داپسون

سيكلوسپورين

مونتلوكاست   montelukast

داروي بيولوژيك  omalizumab

در مواردي كه كهير همراه با علائمي مثل تورم لب و پلك يا تورم مجاري تنفسي و تنگي نفس يا اشكال در بلع باشد، مراجعه سريع به اورژانس  و استفاده از داروهاي تزريقي( اپي نفرين) لازم است.

در درمان كهير استفاده از پمادهاي موضعي حاوي كورتون،  آنتي هيستامين يا بيحس كننده ها كمكي نميكند. دوش يا وان آب ولرم ميتواند در تخفيف علائم مؤثر باشد.

در مجموع براي بيشتر افراد، كهير مشكل مهمي نيست و بخصوص در بچه ها  در مدت كوتاهي برطرف ميشود. 

كهير مزمن ممكن است بعد از يك سال خودبخود برطرف شود ولي در مواردي ممكن است ماهها يا سالها دوره هاي عود و بهبود داشته باشد. 

 توصيه ميشودبراي تشخيص، يافتن علت و درمان كهير به پزشك متخصص پوست مراجعه كنيد.